door
Vertaling: Mac de Nie
Samenvatting: Protestanten verwijten Rooms-Katholieken nogal eens afbreuk te doen aan het evangelie. Geschilpunt daarbij is meestal de rechtvaardigingsleer. Als Rooms-Katholieken menen dat naast de genade ook nog sacramenten en 'werken' nodig zijn voor de behoudenis, zijn zij volgens Protestanten in conflict met bijvoorbeeld het evangelie van Paulus. Het evangelie is oorspronkelijk echter het geloof in Jezus geweest, niet het aanhangen van een bepaald type reddingsleer. Het is belangrijk dat Protestanten en Rooms-Katholieken elkaar vinden in de ene gekruisigde en opgestane Heer
Moeilijkheid :
Navigatietips:
Algemene disclaimer: zie onderaan
Nieuwe Testament; Handelingen en de evangeliën
Als reactie op de opinie van menig Protestant dat de Katholiek geen Christen zou zijn (dit woord wordt door mij gedefinieerd als "orthodox", "gelovig", "belijdend", "dogmatisch", en niet in de zin van "onkruid en tarwe" / individuele gerichtheid op Christus - hoewel beiden geldig zijn), wil ik nu de vraag onder de loep nemen wat het Evangelie uitmaakt.
In mijn geschreven correspondentie met Protestantse geleerden als John Ankerberg en John Weldon, R.C. Sproul en anderen bracht ik deze kwestie ter tafel, bijna uitsluitend steunend op onderzoek en geloof uit mijn Protestantse dagen, lang verzameld voor ik ooit ook maar überhaupt nadacht over het Katholicisme. Het valt me op dat zo vele Protestanten het begrip Evangelie in de strikte zin van "rechtvaardiging door het geloof alleen" willen definiëren, op plaatsen waar de Bijbel zeer expliciet en duidelijk is dat dit op díe plek in het geheel niet het geval is.
Bijvoorbeeld, we weten wat het Evangelie is omdat er een verslag bestaat van de Apostelen die het prediken na Pinksteren. Sint Petrus' eerste preek vanuit de Opperzaal (Hand. 2:22-40) is absoluut het Evangelie, vooral omdat 3000 mensen op het horen ervan Christenen werden (2:41)! Petrus uit in zijn preek geen woord over "geloof alleen". Hij instrueert, daarentegen, de toehoorders "zich te bekeren en gedoopt te worden….opdat hun zonden mogen worden vergeven" (2:38). Dus, direct na de Opstanding op het moment van de aanvang van het "Tijdperk van de Kerk" is er een Apostel die sacramentalisme en wedergeboorte door het Doopsel predikt - voor de meeste Evangelischen een anathema.
Sint Paulus beschrijft het Evangelie in Handelingen 13: 16-41: als de Opstanding van Jezus (verzen: 32-33) en in I Corinthe 15:1-8: als Zijn dood, begrafenis, en Opstanding. Toen Paulus werd bekeerd, werd hij direct daarop ook gedoopt, opdat zijn zonden "weggewassen zouden worden" (opnieuw wedergeboorte door het Doopsel). Deze Bijbelse factoren hebben er voor gezorgd dat mensen als Luther en Wesley en hun kerkgenootschappen, maar ook anderen als de Anglicaanse Kerk en de Church of Christ deze doctrine handhaafden.
Toen de rijke jongeling aan Jezus vroeg wat hij moest doen om gered te worden (Lucas 18:18-25) zei Onze Heer dienovereenkomstig niet, "geloof in Mij met geloof alleen." Nee, Hij gebood hem een "werk" te doen en alles te verkopen wat hij bezat. Jezus beloont en verleent het heil op zijn minst voor een gedeelte in verband met werken en aktes van liefde, in hogere mate dan op basis van "sola fide" (Matth.16:27, 25:30-46 - let op het voegwoord "want" in vers 35). Derhalve sluiten de expliciete Schriftuurlijke proclamaties en definities van het Evangelie het "door geloof alleen" opvallend buiten, terwijl andere handelingen van Jezus en de Apostelen haar weerspreken door kracht en voorbeeld.
Conclusie?: Het Evangelie is - zoals Paulus ons leert - de dood, begrafenis en Opstanding van Jezus. Dit is het "Goede Nieuws", niet één of andere technische soteriologische (verlossingsleer) theorie. Zelfs gezond verstand zou dicteren dat dit "Goede Nieuws" is opgebouwd uit Jezus' verlossingswerk voor ons -het grote historische drama van Zijn Menswording en Boetedoening, en niet uit een gerechtelijke, "wettelijke," toegekende rechtvaardiging! En de profeten hebben deze gebeurtenissen voorspeld, niet zozeer als een zeer fijn afgestemde theorie over toepassing van deze gebeurtenissen op de gelovige - zonder aandacht te schenken om het even wie de correcte theorie zou hebben. Hoe zou zo'n theologische abstractie in alle redelijkheid "goed nieuws" kunnen worden genoemd?
Het is voor mij opvallend, hoe anders zeer briljante-, wetenschappelijke-, en geleerde personen als Dr. Sproul (naar wie ik met plezier luister op de radio) valse beschuldigingen uiten aan het adres van: Chuck Colson, Bill Bright and J.I. Packer (daar bij voegend, mensen als Billy Graham, Pat Robertson, Ralph Reed etc.) die "het Evangelie zouden verraden" door hun pogingen om samen te werken en vriendschap te koesteren voor Katholieken zoveel als mogelijk, en gezamenlijke theologische basis te ontdekken (hetgeen, natuurlijk heel goed het overwegen waard is).
Vanwege deze feiten en vele anderen, is het in mijn visie, onredelijk voor Protestanten als de hiervoor genoemde mensen om het katholicisme te interpreteren (als een verzameling doctrines en dogma's) die losstaan van het Christelijke geloof, aangezien beide zijden alle aspecten accepteren van de bovennatuurlijke feiten van Christus' goddelijkheid en de gevallen (of zondige) staat van de mens en het geloof dat de redding louter en alleen als het resultaat van Zijn verzoenend werk voor ons - en altijd uiteindelijk Zijn werk van genade, zal zijn -of de werken nu al dan niet in het systeem om de hoek komen kijken.
Het tegengestelde is Pelagianisme, hetgeen door de Katholieke Kerk werd veroordeeld in de 6de eeuw op het 2de Concilie van Orange. Daarbij erkennen beide zijden, dat goede werken aanwezig dienen te zijn in ieder Christelijk leven, of deze nu vereist zijn voor het heil, of gedaan worden uit dankbaarheid voor het heil, dat al gerealiseerd werd. De duivel echter streeft ernaar de Christenen verdeeld te houden. Jammer genoeg hoeft hij dáár weinig moeite voor te doen.
Een Protestant vroeg mij, in het midden van een e-mail dialoog, "Wat is de hoop van uw redding?" Ik antwoordde: 'Jezus!'
Katechismus van de Katholieke Kerk (KKK), # 169: "Het heil komt van God alleen…" De Katechismus spreekt dan verder over de rol van de Kerk als "onze leraar in het geloof," maar niet " alsof de Kerk de auteur zou zijn van onze redding" (citaat Faustus of Riez, De Spiritu Sancto, 1, 2: PL 62, 11).
Het 2de Concilie van Orange (AD 529) heeft alle vormen van Pelagianisme veroordeeld, hoe "halfwas" dan ook (als bij St. Augustinus), net zoals het Concilie van Trente het veroordeelde. Maar, de mythe blijft halsstarrig bestaan…..Schande voor eenieder die doorgaat ze in de katholieke mond te leggen als tegenreactie op die repliek. Het is een kwestie van simpel wetenschappelijke- en intellectuele eerlijkheid. Ik zou denken dat een gezonde gêne, zoniet dapperheid en eerlijkheid, zou kunnen maken, dat de anti-katholiek het verlangen zou opvatten " de zaak duidelijk te krijgen" om na een tijdje……..
Mijn vriend ging verder met vragen, "Dit is de vraag van het Evangelie. Is jouw redding door genade alleen door geloof alleen in Christus alleen? Of is het genade plus iets, geloof plus iets en Christus plus….?" Ik antwoordde: 'Het is niet "genade + iets". Het is echter elementair en in hoge mate duidelijk, door de bijbel zo erkend, dat "geloof zonder werken dood is," en dat we een "geloof hebben dat werkt". Dit is voor zover ik weet de titel van een boek van John MacArthur [1].'
Alle heil, en welk goed werk dan ook, komt van God die gelegenheid geeft, en dat is louter genade.
Ik zou wensen dat antikatholieke Protestanten het Evangelie zouden beschrijven vanuit de Bijbel alleen (want dat is toch hun formele grondhouding, niet waar?), net zoals ik doe. Ik definieer haar rechtstreeks vanuit de Bijbel, terwijl anti-katholieken het trachten te beschrijven volgens de "traditie van mensen" (bijv. volgens Luther). Ik vind dat nogal tragisch-komische ironie.Katholieken en Protestanten houden beiden het Evangelie zoals hierboven bijbels gedefinieerd. We verschillen echter op het terrein van de rechtvaardiging, hetgeen de toepassing van het heil en het Evangelie en het Werk van Jezus is voor de individuele mens, maar niet het Evangelie zélf. Noch TULIP [2] (Calvinisme) is het Evangelie, strikt gezegd. De sleutel hier is de absolute vooraanstaande plaats van de genade en de absolute verwerping van het Pelagianisme in beide systemen. Totdat deze waarheid wordt begrepen, is de antikatholieke mentaliteit (dat is wat ik sterk geloof) een zichzelf vernietigende actie, ja eigenlijk intellectuele zelfmoord, want als het katholicisme op dit punt zwicht, dan gaat het protestantisme automatisch in de ondergang mee.
Er zijn natuurlijk meerdere verschillen tussen beide kampen, maar over de centrale leerstellingen van het Christendom (doctrine over God, het leven en werken van Jezus, centrale plaats van de genade, de Bijbel, de gevallen staat van de mens, de totale onmacht van de mens om zichzelf te redden, de schepping, het oordeel, ethiek enz.) bestaat overeenstemming. Katholieken beschouwen eenieder die gedoopt is met de trinitaire woorden een Christen. Menig Protestant beschouwt óns niet als zodanig. Maar welke definitie van "Christen" hanteren ze dan? Dat is een bespottelijk onsamenhangende manier van doen. Denk niet, dat dit overdreven praat is van mij, maar hetgeen volgens mijn eerlijke geloof hier speelt. En ik zou wensen, dat de anti-katholieken mij zouden vertellen wat hún definitie van Evangelie en van Christen is, en hoe de Augustijnse- of Thomistische "Katholieke Kerk" méér geïdentificeerd zou kunnen worden met het Protestantisme dan met het huidige Katholicisme. Het is eenvoudigweg onmogelijk. Het is arbitrair, triviaal, nietszeggend, en een domme poging vanaf de beginpoging.
Mij werd gezegd (nadat ik het tot in den treuren had uitgelegd) dat ik het heil verloochende dat "door genade alleen door geloof alleen door Christus alleen" werkt en dat ik géén "broeder in Christus" was. Dit is boosaardige, verdelende traditie van mensen; een onnodig inéénvouwen van de nadrukkelijke bijbelse uitleg van het Evangelie, het Goede Nieuws, tot een technisch theologische theorie van toepassing.
Ik neem met vreugde waar, dat menig evangelisch-, conservatief "orthodox" protestants geleerde (waarschijnlijk het merendeel) en andere specialisten (alg. Billy Graham, John Wesley, C.S. Lewis, Chuck Colson, J.I. Packer, Bill Bright, Os Guinness, Jaroslav Pelikan, Norman Geisler, Walter Martin, de gehele Lutherse Kerk (van welke synode dan ook) met mij overeenstemmen op dit gebied, en verschillen van de anti-katholieken en participeerden in de fameuze oecumenische dialoog met Katholieken enz. enz. Het is het anti-katholicisme dat een verouderd, onbijbels, onherstelbaar onlogisch (en derhalve uiterst onvriendelijk en belasterend) standpunt vertegenwoordigd. anti-katholieken zitten vast in een polemiek tot het uiterste toe, vanuit de tragische 16e eeuwse beweging. Maar sinds die tijd hebben we veel geleerd.
We kunnen krachtig "strijden" (doch vriendelijk en vol respect) inzake veel wat niet overeenkomt, maar er zou geen scheiding moeten zijn over het feit of we al dan niet "broeders in Christus" zouden zijn, of inzake de natuur van het Evangelie. Het maakt me niet uit wat anti-katholieken over mijn persoon denken, want ze zijn maar een kleine minderheid in het Lichaam van Christus en zonneklaar ernstig abuis. Maar ik maal wel degelijk zeer om de Christelijke eenheid, Christelijke ethiek en liefde, de Bijbel en de waarheid; vandaar mijn grote passie voor dit onderwerp.
© Dave Armstrong, maart 1996, april 97
Het heeft de redactie goed gedacht twee verklarende noten in het artikel op te nemen, ter verheldering van het betoog.
1. John F. MacArthur Jr. is een gevierde evangelicale predikant, met tientallen boeken op zijn naam. Hieronder zijn Justiciation by Faith en The Gospel According to Jesus. Hij staat bekend om zijn conservatief protestantse standpunten.
2. TULIP is een ezelsbruggetje om de 5 pijlers van het Calvinisme te onthouden: Total Depravement (Totale ontaarding), Unconditional Election (Onvoorwaardelijke uitverkiezing), Limited Atonement (Beperkte verzoening), Irresistible Grace (onweerstaanbare genade) en Perseverance of the Saints (Volharding van de uitverkorenen).
Tjerk Muller, juni 2001
Zie ook:
Verontschuldiging
voor het Evangelie door
Tjerk W. Muller 
Aantal bezoekers sinds 2 juni 2001:
UNIVERSI FINIS VERITAS!
Site Design: Copyright ©
1999-2000 Stichting Europese Apologetiek
Pagina gemaakt op: 2 juni 2001
Pagina bijgewerkt op:
Algemene disclaimer:
Het is de bedoeling van de stichting Europese Apologetiek
(verder aangeduid met: "de stichting") om
wetenschap en onderzoek te bevorderen. Het is geenszins de bedoeling van de stichting of van de
evtl. auteurs van artikelen om mensen te kwetsen of hen een slechte naam te
geven, maar integendeel te helpen qua rationele inzichten en te waarschuwen voor mogelijke gevaren, zoals sekten en andere dubieuze bewegingen. De inhoud van de artikelen, recensies, enz.
vertegenwoordigt de mening van de auteurs en niet per se van de stichting.
M.b.t. het toeschrijven van sommige (bijv. sektarische, onethische,
irrationele, bijgelovige, occulte, enz.) eigenschappen aan bepaalde groepen,
stromingen of individuen op webpages van deze site: het gaat hier alleen om meningen en niet om
stellingen van juridische kracht; er wordt alleen aangegeven dat er mogelijkheid is voor het toewijzen van die eigenschap(pen) aan de genoemde groepen. Dit geldt ook voor de keuze van links naar andere sites, of links naar offsite artikelen.
Hiermee bent u, bezoeker van deze site, erop attent gemaakt dat
de pagina's en de links op deze site, u kunnen confronteren met kritische meningen.
Het is geheel uw eigen verantwoording als u ervoor kiest om verder te gaan kijken en
de
stichting stelt zich hiervoor niet aansprakelijk.